venres, 7 de marzo de 2014

¿Qué dejaste tú, fuego cobarde?



¿Qué dejaste tú, fuego cobarde? Unas cenizas, unas lágrimas sembradas, una enfermedad que no tiene cura, una bala en nuestras entrañas, un grito profundo que no se va…

Inés Piñel, 3º B



Miedo. Dolor. Impotencia. Llanto. Jóvenes y niños gritando. Árboles y casas ardiendo. Animales escapando...

Esa noche fue algo fuera de lo normal, no se veía la luna, no se respiraba bien, todo estaba ardiendo. Mayores, pequeños, helicópteros, bomberos... luchando contra el fuego. Todos juntos le pudimos.

Abril, 3º A





Cuando pasa algo así no creo que se pueda expresar con palabras. Los sentimientos más dolorosos del mundo surgen y no se puede hacer otra cosa que estar triste. Estos lugares guardan grandes recuerdos, el árbol que escribiste tú nombre o el sitio donde jugaste de pequeña. En todos esos sitios donde se conservaban tus recuerdos más bonitos y que ahora ya no están,Lloras al verlos consumirse poquito a poco por la llamas del fuego. Tus sentimientos quedan recubiertos por una fina tela de cenizas. 
Denise De Salve Vicente 3ªA

Na primeira parte do proxecto "E agromará outro bosque" convidamos aos rapaces a que nos describan como viviron eles os incendios. Traballaron a partir da fotografías que eles tiñan deses días. Este é o resultado.

Ningún comentario: